To już ścisła czołówka – od „El Capitano”, przez Karnowskiego i Sokołowskiego, aż po Kuliga. PolskiKosz.pl prezentuje Top 100 polskich koszykarzy na koniec 2017 roku.

Lookbook Mateusz Ponitka x SklepKoszykarza.pl – zobacz produkty! >>
Bawimy się tak, jak przed rokiem – układając poniższy ranking braliśmy pod uwagę zawodników grających w Polsce i w ligach zagranicznych, także obcokrajowców z polskimi paszportami, potencjalnych kandydatów do gry w reprezentacji. Nasza redakcyjna ocena jest subiektywną wypadkową obecnego poziomu gry, możliwości koszykarza, jego statystyk i potencjału.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 91.-100.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 81.-90.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 71.-80.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 61.-70.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 51.-60.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 41.-50.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 31.-40.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 30.-21.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 20.-11.
Oto kolejny odcinek listy – miejsca 10.-6.:
10. Łukasz Koszarek (rozgrywający, Stelmet, 187 cm, 1984 r.., rok temu – 10)
Kategoria „najlepszy polski rozgrywający” nie zmienia lidera od lat. Pewna ręka z dystans i mądrość boiskowego profesora wciąż czynią do jednym z najlepszych graczy PLK, choć na arenie międzynarodowej nie zawsze jest jest różowo. Jeśli trzeba w ważnym momencie meczu „walnąć tróję”, to wiecie do kogo się zgłaszać.
9. Przemysław Karnowski (środkowy, Andorra, 216 cm, 1993 r., rok temu – 13)
Potencjał, warunki fizyczne i poziom talentu na poważną międzynarodową karierę. Świetna lewa ręka, dobre czytanie gry, pozwalające na asysty przy podwojeniach. Podstawowy środkowy reprezentacji Polski na najbliższe lata. Ale wciąż trochę zagadka – czy zdoła pracować na tyle ciężko, by pójść wyżej niż jest obecnie? Czy doda więcej manewrów w ataku i poprawi obronę?
8. Michał Sokołowski (niski skrzydłowy, Rosa, 196 cm., 1992 r., rok temu – 8)
Wam też umknęło, że w tym sezonie trafia aż 47.6% rzutów z dystansu? „Sokół” ma wszystko co potrzeba – rzuca, wchodzi na kosz, broni, nie wymięka mentalnie. Jedyne czego mu brakuje, to stabilizacji, regularnej gry na wysokim poziomie. I wciąż jeszcze momentami chłodnej głowy.
7. Maciej Lampe (środkowy, QuinDao, 211 cm, 1985 r., rok temu – 4)
Bogata kariera wielkiego talentu zmierza powoli ku końcowi na końcu koszykarskiego świata, ale wciąż jest to wybitny gracz w ataku. Nawet jeśli na kosmiczne statystyki z Chin trzeba patrzeć trochę przez palce. Przez lata gry w największych klubach Europy dojrzał boiskowo i życiowo. Wielka szkoda, że ostatnie przejścia zdrowotne uniemożliwiły mu ostatnio występy w kadrze.
6. Damian Kulig (środkowy, Banvit, 206 cm, 1987 r., rok temu – 7)
„Kulson” dla odmiany jest w szczytowym momencie swojej kariery. Pokazał się z Turowem w Eurolidze, dostał szansę w Turcji i ją wykorzystał. Solidny gracz w jednej z najmocniejszych lig i w pucharach, z rok na rok bardziej środkowy niż silny skrzydłowy, ale zyskujący na piątce, dzięki ruchliwości i rzutowi z dystansu.
Lookbook Mateusz Ponitka x SklepKoszykarza.pl – zobacz produkty! >>