Coraz bliżej do czołówki, w tej dziesiątce mamy już doskonałych strzelców i liderów drużyn. PolskiKosz.pl prezentuje Top 100 najlepszych polskich koszykarzy na koniec 2016 roku.
PLK, NBA – znasz się na koszu, wygrywaj w zakładach! >>
Układając ranking braliśmy pod uwagę zawodników grających w Polsce i za granicą, także obcokrajowców z polskimi paszportami, potencjalnych kandydatów do gry w reprezentacji. Nasza redakcyjna ocena jest subiektywną wypadkową obecnego poziomu gry, możliwości koszykarza, jego statystyk i potencjału.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 81.-100.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 61.-80.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 41.-60.
Top 100 polskich koszykarzy – miejsca 31.-40.
Oto piąty odcinek listy – pozycje 30.-21.:
30. Artur Mielczarek (skrzydłowy, Trefl Sopot, 196 cm., 1984)
Idealny przykład tego, jak można zbudować karierę w oparciu o ciężką pracę i zaangażowanie. Doświadczenie, mocna obrona, solidny rzut z dystansu, rzadkie, ale skuteczne wejścia na kosz. Przyda się w każdej drużynie.
29. Przemysław Żołnierewicz (rzucający, Asseco Gdynia, 196 cm., 1995)
Nawet jeśli jeszcze potrzebuje stabilizacji formy, to zalicza kolejny sezon postępów, dzięki szansie w Asseco i zaufaniu od trenera Frasunkiewicza. Dynamit w nogach, zagrożenie rzutem z dystansu, przebojowość. Będzie jeszcze lepiej.
28. Piotr Pamuła (rzucający, MKS Dąbrowa, 195 cm, 1990)
Były reprezentant słynny z talentu rzutowego wreszcie jest zdrowy. Po kilku doskonałych meczach pisaliśmy z entuzjazmem, że to wreszcie ten Pamuła, na jakiego czekaliśmy. Czasem trudno go też jednak zauważyć na boisku, a skuteczność z dystansu nie zachwyca.
27. Szymon Szewczyk (środkowy, silny skrzydłowy, Stal Ostrów, 209 cm, 1982)
Odstawiony do rezerwy w Stelmecie, w Stali pokazuje często, że wciąż może robić różnicę na poziomie naszej ligi. Doświadczenie i ogranie pod koszem, solidny rzut, warunki do zbiórek. Gdyby tak nogi niosły jeszcze w obronie…
26. Witalij Kowalenko (silny skrzydłowy, MKS Dąbrowa, 204 cm, 1984)
Na dziś to trochę bardziej wyskakana i wybiegana wersja Szewczyka. Gra swój najlepszy sezon w PLK. Wchodząc z ławki zalicza bardzo dobre 11.3 pkt oraz 50% z gry, zasłużenie zaczął pojawiać się w pierwszej piątce MKS.
25. Michael Hicks (rzucający, Polpharma, 193 cm., 1983)
Wciąż potrafi wygrać mecz niemal w pojedynkę serią nieprawdopodobnych rzutów z dystansu, ale potrafi też rzucać sobie beztrosko, choć nie za bardzo wpada. Do poprawy rzuty z bliższej odległości.
24. Jarosław Mokros (skrzydłowy, Energa Czarni Słupsk, 200 cm., 1990)
Dopiero wchodzi w sezon po kłopotach ze zdrowiem, ale w pełni formy to kwintesencja gracza „3&D”. Doświadczony już gracz, ceniony w lidze walczak, nieźle zbierający i rzucający z dystansu.
23. Dardan Berisha (rzucający, Polfarmex Kutno, 191 cm, 1988)
Wielki talent i porównywalny wulkan emocji. Choć jak na wcześniejsze standardy, wciąż w Kutnie mało skuteczny, potrafi zadziwić ligę rzucając 38 czy 31 punktów w meczu. Ale parę dni później potraf też zaszokować wynikiem 0/10 z dystansu. Zyskałby mając większe wsparcie.
22. Paweł Kikowski (rzucający, King Szczecin, 193 cm, 1987)
Kolejny dobry sezon doświadczonego strzelca w Szczecinie. Nie tylko stabilny rzutowo, ale często, jak na lidera przystało, potrafi wciąć na siebie ciężar gry w ważnych momentach spotkań i trafić naprawdę trudne rzuty.
21. Michał Michalak (rzucający, PGE Turów, 197, 1993)
Potencjał w ofensywie zawsze był olbrzymi, aż w końcu – po kilku ligowych przeprowadzkach – chyba znalazł sobie dobre miejsce do gry i dalszego rozwoju. Choć w Zgorzelcu gra krócej, daje drużynie więcej niż w Toruniu. Trafia najlepsze w karierze 45.9 % rzutów z dystansu.
Kolejne pozycje – już jutro!.
Nie zgadzacie się z kolejnością i oceną graczy? Podajcie swoją w komentarzach, zachęcamy do dyskusji.
ŁC, TS
PLK, Euroliga, NBA – znasz się na koszu, wygrywaj w zakładach! >>
